در آستانۀ جشن‌های بیستمین سالگرد به تخت نشستن سلطان عبدالحمید دوم در 30 اوت 1896م در کاخ ییلدیز، سلطان از طریق فالگیر مورد اعتماد خود در می‌یابد که حوادث خونینی در راه است.
یک گروه انقلابی مخفی، چپگرا و مسلح ارمنی، در سوئیس تدارک حمله‌ای را به مقر بانک عثمانی در پایتخت، مهم‌ترین بانک امپراتوری می‌بیند. در این بانک سرمایه‌های عمده‌ای از کشورهای مختلف اروپا و آمریکا گرد آمده است. هدف انقلابیون اعتراض به
داستان اندوه بی‌پایان مردم غم‌زده جنوب، روایتی تلخ و واقع‌گرا و بسیار تکان‌دهنده از مردم روستایی و گرفتار جنوب کشور در عهد رضاخان است. که توسط 1 مامور مسیحی که همراه با هیئتی نظامی به ایران آمده بیان می‌شود. داستان‌ها ضمن دلگزا بودن، تصویری از مردم دلیر، ساده‌ل و مصیبت‌زده را بیان می‌کند. ماجراهای فروپاشی و اضمحلال در عصری که از آن، به عنوان مدرنیزاسیون رضاخانی یاد می‌شود. این اثر به تمامی تصویری از فقر و عقب ماندگی را عیان می‌کند.
نظرات کاربران
فاقد نظر کاربران